پایان نامه بررسی نقش Router در مسیریابی

چکیده

اگر بخواهیم چکیده ای از مطالب راجع به روترها را بگوییم باید به این نکته اشاره کنیم که روترها کامپیوترهای خاصی هستند که پیام های اطلاعاتی کاربران را با استفاده از هزاران مسیر موجود به مقاصد مورد نظر هدایت می نمایند.

استفاده از روترها در شبکه به امری متداول تبدیل شده است. یکی از دلایل مهم گسترش استفاده از روتر، ضرورت اتصال یک شبکه به چندین شبکه دیگر (اینترنت و یا سایر سایت های از راه دور) در عصر حاضر است. نام در نظر گرفته شده برای روترها، متناسب با کاری است که آنان انجام می دهند: ارسال داده از یک شبکه به شبکه ای دیگر. مثلا در صورتی که یک شرکت دارای شعبه ای در تهران و یک دفتر دیگر در اهواز باشد، به منظور اتصال آنان به یکدیگر می توان از یک خط leased (اختصاصی) که به هر یک از روترهای موجود در دفاتر متصل می گردد، استفاده نمود. بدین ترتیب، هر گونه ترافیکی که لازم است از یک سایت به سایت دیگر انجام شود از طریق روتر محقق شده و تمامی ترافیک های غیرضروری دیگر فیلتر و در پهنای باند و هزینه های مربوطه، صرفه جویی می گردد.

مقدمه

امروزه دنیا به نیروی متخصص و زبده در زمینه ی فناوری اطلاعات نیاز مبرم دارد واین نیاز در هیچ زمینه ای به اندازه ی تخصص در تکنولوژی شبکه و مسیریابی، به طور جدی احساس نمی شود.

مسیریابی و هدایت اطلاعات همان عاملی است که جهان را به یک گردهمایی مردمی و دهکده کوچک تبد یل کرده است.

همیشه تکنولوژی مسیریابی با پیچیدگی ها و مشکلات خاص خود مواجه بوده و هست. ابزارهای مسیریابی نسبتا گران هستند و حیات بسیاری از شرکت ها و سازمانها (بالاخص مؤسسات تجاری) به این ابزارها و ابسته اند، به همین دلیل اغلب شرکت ها و سازمان ها ترجیح می دهند مهندسین مجرب و متخصص را به خدمت بگیرند تا اولاً زمان و هزینه ی زیادی صرف کسب تجربه ی این افراد نشود؛ ثالثا تحویل دادن یک مسیریاب مثلاً پنجاه هزار دلاری به یک فرد زبده و مجرب مخاطره ی کمتری دارد.

تاریخچه مسیریابی

در دهه ی شصت و هفتاد فقدان ابزارهای مسیریابی هوشمند مشکل حادی نبود زیرا شبکه هایی که نیاز به ارتباط با یکدیگر داشتند می توانستند از تکنولوژی سوییچ بسته (هر چند با سرعت و کارایی ناچیز) استفاده کنند. در آن زمان کامپیوترهای شخصی وجود نداشت.

پس از آنکه PC به عنوان یک کامپیوتر کوچک، کامل و همه ی منظوره در محیط های کاری (و حتی منزل افراد) پذیرفته شد و جا افتاد، متخصصین این رشته با مسائل جدیدی مواجه شدند.

PC یک کامپیوتر مستقل محسوب می شود و همانند یک کامپیوتر Mainframe به اتصال مستقیم با کانال اصلی شبکه احتیاج دارد. به عنوان مثال اگر تکنولوژی برقراری ارتباط بین کامپیوتر مبتنی بر توپولوژی حلقه (Ring) باشد، اتصال 60 کامپیوتر PC (و آن هم با پهنای باند 4Mbps) کارایی شبکه را بسیار کم خواهد کرد.

پس از ظهور PC و استقبال چشمگیر از این پدیده که نتیجه ی مستقیم قیمت ارزان و قابلیت بالای آن بود، متخصصین شبکه و صاحبان صنایع به ساخت مسیریاب برای اتصال شبکه های کوچک و محلی ترغیب شدند. بدین ترتیب می شد تا شبکه های محلی کوچک و با راندمان بالا طراحی و پیاده کرد و ارتباط مابین آنها را از طریق مسیریاب برقرار نمود.

با استفاده از یک مسیریاب دیگر لازم نبود که همه ی ماشین های شبکه از سخت افزار، نرم افزار و پروتکل ارتباطی یکسان استفاده کنند و بدین ترتیب انعطاف لازم در توسعه ی انواع سخت افزار و نرم افزار های شبکه پدید آمد.

شبکه های کوچک محلی، کارآمدتر و قابل مدیریت هستند؛ پس می شود یک شبکه ی بزرگ را به چند شبکه ی کوچک شکست و با استفاده از مسیریاب ارتباط آنها را برقرار ساخت.

شاید بتوان بنیانگزاران تکنولوژی مسیریابی را Lerner و Bosack دانست. این دو نفر بدون حمایت مالی و با سرمایه گذاری شخصی، تحقق و توسعه ی تکنولوژی مسیریاب را آغاز کردند. پس از دو سال کار آنها به نتیجه رسید و اولین مسیریاب را عرضه کرده و آن را در دانشگاه استنفورد به کار گرفتند.

شرکت سیسکو اولین مسیریاب خود را در اکتبر سال 1984 به بازار عرضه کرد.