مقاله ریزش اندامهای گل تحت اثر اتیلن

مقاله ریزش اندامهای گل تحت اثر اتیلن

چكیده:

در سال 1934 شخصی به نام Gane و سایرین اتیلن را به عنون یك فرآورده متابولیسم گیاهی معرفی كردند و آن را به عنوان یك هورمون شناختند . بعد از سالها مشخص شد كه گیاه اتیلن را در تمام مراحل زندگی می تواند بسازد ، از جوانه زنی گرفته تاتشكیل دانه و میوه منتهی میزان تولید دربافتهای مختلف فرق می كند. جدایی،  مرحله ریزش كنترل شده اندام گیاهی نظیر برگ ـ میوه وساختارهای گلی می باشد . یك مرحله متابولیكی كه در پاسخ به روال هورمونی ‌محیطی و نموی رخ می دهد ، تنظیم كننده های هورمونی اصلی اتیلن واكسین هستند كه مراحل را به ترتیب باز می دارند و تسریع می كنند .

اتیلن جدایی اندام های گل را در طیف وسیعی از گیاهان باغی نظیر گوجه فرنگی ـ رز (rose hybrida)و گل میمون را تسریع می كند .

معمولا جدایی مورفولوژیكی[1] و آناتومیكی درنواحی ریزش جدا از هم رخ می دهد . نواحی ریزش اغلب به صورت مناطق فشرده باریك در بافت درجایگاهی بین بدنه گیاه و اندام جداشونده قابل تشخیص است .

جدایی سلولهای ناحیه جداگر به صورت ویژه با حلالیت تیغه میانی و سست شدگی دیواره اولیه سلول همراه با ترشح هیدرولازهای تجزیه كننده دیواره سلولی صورت می گیرد . سلولها درناحیه جدا گر ممكن است وسیع یا گرد شوند . بافتهای آوندی ( نظیر چوب ) كه مواد را به منطقه جدایی می برد توسط هیدرولازهای دیواره سلولی تخریب نمی شود . البته این می تواتد به علت افزایش فشارهای مكانیكی كه با گستردگی سلولهای ناحیه جداگر رخ می دهد منجر به جدایی این بخش گردد .

[1] كلمات كلیدی : اتیلن ، جدایی مورفولوژیكی و آناتومیكی