مقاله بررسی رابطه دین و سیاست

مقاله بررسی رابطه دین و سیاست

چکیده قسمتهایی از متن::

دین و سیاست
دین را مى‏توان به مجموعه به هم پیوسته‏اى از باورها و اندیشه‏هاى برگرفته از وحى الهى در رابطه با جهان، انسان، جامعه و جهان پس از مرگ تعریف كرد كه هدف آن، هدایت انسان به سوى روش بهتر زیستن و كاملتر شدن است.
این تعریف منطبق با تفسیرى است كه در برخى از روایات و كتابهاى كلامى در مورد ایمان آمده است: (اعتقاد بالجنان عمل بالاركان و اقرار باللسان) كه تعاریف جامعه شناسانه از دین كه برخى جامعه شناسان ارائه داده‏اند نیز مى‏تواند در راستاى این تعریف جامع باشد .

...

در تاریخ اندیشه‏هاى سیاسى، همواره از هومر، سقراط، افلاطون، ارسطو، سیسرون، تا قرن پنجم میلادى و بعد از اگوستین تا قرن بیستم سخن گفته مى‏شود. ولى ـ همان گونه كه پیشتر گفته شد ـ در هیچ كجاى این تاریخ گسترده سیاسى، فصلى به عنوان اندیشه‏هاى سیاسى ادیان و انبیا دیده نمى‏شود و على رغم نقش تاریخ سازى كه تفكر دینى انبیا داشته است، نه در تاریخ نظامهاى سیاسى و نه در تاریخ اندیشه‏هاى سیاسى، نامى از آنان برده نشده است.
عملكرد حضرت موسى (ع) به عنوان نجات بخش قومى تحت شكنجه، حتى جداى از اندیشه و عملكرد یك نبى و یك پیامبر و یك فرستاده خدا، خود یك عمل سیاسى بوده است و پشتوانه آن حركت عظیم، بى شك یك اندیشه سیاسى و یك مكتب عمیق بوده است كه در تاریخ اندیشه سیاسى غرب، هرگز از آن نامى برده نشده است.
حضرت ابراهیم (ع) بنیانگذار بزرگ مكتب توحید در سیاست، بیست قرن قبل از میلاد مسیح با ایجاد بنیادى نیرومند و مكتبى بس عمیق در سیاست، با جریان و قدرت سیاسى حاكم زمان خود درگیر شد و در تاریخ اندیشه‏هاى سیاسى جهان ورقهاى نورانى و حركت زایى را به وجود آورد او نه تنها بر اساس آن بر قدرت حاكم زمانش فایق آمد و ملتش را نجات بخشید، بلكه راه مبارزه توحیدى را به ملتها آموخت و راه نجات را فرا روى آنها گشود.

...