تحقیق رابطه انبوه سازی و رشد جمعیت

رابطه انبوه سازی و رشد جمعیت

 مقدمه:

 همراه با رشد شتابان شهر نشینی مسئله تأمین مسكن همواره به عنوان اولین مسئله مهم اقتصادی و اجتماعی در جوامع شهری تبدیل شده است . رشد سریع شهرنشینی در كشورها توسعه منابع وامكانات برای پاسخگویی به نیاز افراد به سرپناه را تحت فشار قرار داده است در كشورها به دنبال رفع مشكل تأمین مسكن از طرف وزارت مسكن سیاستهای مختلفی اعمال شده است یكی از این سیاستها سیاست انبوه سازی مسكن می باشد

 در این پروژه سعی شده است كه این سیاست را كه به عنوان راه حلی برای مشكل كمبود مسكن در شهرها اعمال شده است بطور موردی در شهر یزد مورد ارزیابی قرار گیرد .

 اهمیت موضوع تا آن حد است كه مسكن امروزه به عنوان یكی كالای اساسی بیشترین انگیزه خانوارها به منظور پس انداز ایجاد می كند . همچنین بیشترین میزان اشتغالزایی را در بین فعالیتهای اقتصادی مربوط به بخش مسكن می باشد

 به همین منظور هر سیاستی كه به مرحله اجرا می رسد در صورت عدم كارایی تأثیرات كلانی برروی اقتصاد كشور سرمایه ملی و هزاران فاكتور دیگر خواهد گذاشت.

در این مقاله سعی بر آن شده است كه كارایی این سیاست كه به عنوان راه حلی برای مشكل كمبود مسكن در شهرها اعمال شده است بطور موردی در شهر یزد مورد ارزیابی قرار گیرد .

هدفی كه زمینه ساز حركت در این تحقیق می باشد

 بررسی كارایی سیاست انبوه سازی در مقابل تك سازی با استفاده از نظرات افراد ساكن دراین مجتمع ها می باشد به دنبال رسیدن سئوالاتی كه مطرح شد بااستفاده از روش تحلیل تجربی حركت كردیم و در طی كار از روش تكمیل پرسشنامه جهت  اثبات فرضیه های پیش بینی شده استفاده شد و نتایج ارزیابی نیز در طول پروژه ارائه شده است .

تاریخچه انبوه سازی :

1-جهان ، 2- ایران  3 – یزد

1)جهان :

روش انبوه سازی و كوچك سازی ریشه در تاریخ و شرایط خاص دارند شاید بتوان سابقه این امر را در دوران مصر باستان بازیافت . در آن دوران برای هزاران نفر كارگری كه ساختن اهرام ثلاثه را بر عهده داشته اند مجموعه مسكونی متراكم وانبوهی با حداقل امكانات بنا شده بود . كه تنها حكم سرپناهی را داشتند كه آنان را تا حدی تنها از گزند سرماو گرما محفوظ می داشت در طول تاریخ نیز جابه جایی جهان خانه محقر و كوچك برای زندگی مردم فقیر و كم درآمد ایجاد شد؛ كه برخی مناطق بصورت مجموعه های مسكونی كوچك ظاهر شده اند .

 كوچك سازی و انبوه سازی به تعبیر امروزی ریشه در برنامه های مسكن شهرهای صنعتی اروپایی پس از انقلاب صنعتی دارد كه در جهت تأمین مسكن مهاجرین روستایی كه برای كارگری به شهرها آمده بودند و در محیطهای بسیار آلوده و كثیف وغیر انسانی زندگی می كردند ارائه و به اجرا در آمد . وجود این اماكن نامناسب زیست عاملی در ارائه آرا و اجرای طرحهای و برنامه های متنوعی برای تهیه مسكن مناسب كارگران وشهروندان و اصلاح كالبد و سیما و بافت  شهرهایی بود كه طی دوره انقلاب صنعتی شكل گرفته بودند [ نقی زاده ، محمد ، انبوه سازی و پیامدهای آن ، مجله مسكن انقلاب  شماله 15،‌صفحه 4.2]

2)ایران

 ابتدا به دلیل تقلید از كشورهای غربی احداث ساختمانهای بلند مرتبه درایران آغاز شد و پس از آن با تصویب و تدوین قانون تملك آپارتمانها در سال 1343 و سپس تأمین مسكن برای اقشار كم درآمد متوسط رشد سریعتری به خود گرفت از سوی دیگر افزایش درآمد نفت و رونق اقتصادی سبب توسه سریع شهرها و تبع آن بلند مرتبه  سازی در سالهای نیمه نخست دهه 50 شد . پس از آن نیز در دهه 70 فروشی تراكم از سوی شهرداری جهت تأمین بودجه مورد نیاز شهرداری از یكسو  و افزایش شدید قیمت زمینی در شهرهای بزرگ از سوی دیگر سبب رونق برج سازی درنقاط مختلف تهران شد از دیگر علل گرایش به انبوه سازی می توان به سودآوری بالا در زمینه كوچك سازی و انبوه سازی اشاره نمود ‍] كیهان زاده ؛ آرش ، بررسی مجتمعهای مسكونی بلند مرتبه از دیدگاه اجتماعی ، مجله انبوه سازی مسكن ، شماره 6 ، صفه 16]

از نیمه دوم دهه 70 حمایت از الگوی تبدیل مسكن در مقیاس وسیع با عنوان توسعه وتشویق انبوه سازی به مشابه راهبرد اصلی توسعه بخش مسكن در دستور كار سیاستگذاران این بخش به خصوصی وزارت مسكن و شهرسازی قرار گرفت .مكمل این راهبرد كاهش مداخلات دولت دربازار زمینی و یا به عبارت بهتر آزادسازی بازار زمینی بوده است تبلور این سیاست را می توان در شعار تغییر سیاست زمین حمایت به مسكن حمایتی مشاهده كرد به این ترتیب كاهش مداخله در بازار زمینی و تشویق توسعه انبوه سازی مسكن به عنوان دو ستون اصلی در برنامه های توسعه مسكن عمل كرده است .[ یزدانی ، فردین ، تثبیت بازار زمینی و تولید انبوه مسكن ، انبوه سازان مسكن ، صفحة 2]

....

اهداف تحقیق

شناخت وضع موجود مسكن در یزد

شناخت ضعفها و مشكلات مسكن در یزد

ارائه راهكارها جهت  بهبود وضعیت مسكن آپارتمانی در یزد

دلیل خالی ماندن تعداد زیادی از آپاراتمانها در یزد و عدم استفاده از آن

اهمیت تحقیق

شهر یزد در حال حاضر به عنوان یك كانون جمعیتی مهم در استان یزد مطرح است این شهر نیمی از جمیعت شهری استان و 90 درصد شهرنشینان یزد را در خود جای داده است علاوه بر تمركز جمعیت دراین شهر ، امكانات و تأسیسات بسیاری نیز چه در خود شهر و چه در پیرامون آن متمركز و مجتمع شده است

یكی از مشكلات عمده شهر یزد در حال حاضر رشد وتوسعه پراكنده‌ ، ناموزون و غیر اصولی و گسترش سرسام آور ساخت و سازهای در سطح شهر  است . این شكل از توسعه باعث شكل گیری سیمای شهر به صورت خانه های بزرگ و پراكنده ، سطوح ارتباطی زیاد و زمینهای بایر بسیار در درون پیكره كالبدی شهر است .

 برخی از ویژگیهای این شكل از گسترش را میتوان به شرح زیر برشمرد : ناموزونی در كاربری اراضی ونحوه استفاده از زمین ، نابودی تدریجی اراضی كشاورزی و باغات و بهم خوردن تعادل زیست محیطی ؛ شهرك سازیهای بدون برنامه و بدون قرار گیری در خدمت یك كلیت انسجام یافته ، ایجاد بافتی متخلخل ونیمه متروكه ، به طوری كه درحال حاضر مساحت شهر یزد حداقل دو برابر ظرفیت لازم برای جمعیت فعلی آن است . جلوگیر یاز صرفه جوئیهای ناشی از تجمع و عالم بازدارنده در توسعه متعادل شهری ، ایجاد یك جریان واپس گرایی به نفع یك فعالیت و تضعیف یا عقب روی سایر فعالیتها ، ایجاد سیمای نامطلوب شهری ، ایجاد ساختار شهری از هم گسسته و غیر متشكل  و.. وجود  چنین مشكلاتی از یك سو و از سوی دیگر تجمع در الگوی مصرف و سكونت تقاضاهای روز افزون برای مسكن به ویژه از سوی اقشار كم درآمد یاجوان ، ضرورت گسترش آپارتمانسازی و آپارتمان نشینی رادر شهر یزد مطرح ساخته است

 در شهر یزد اپارتمان نشینی و اپارتمان سازی در حال كسب تجارت اولیه است ، به همین دلیل اقدام به گسترش آن نیازمند بررسیهای فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی و كالبدی و جغرافیایی اقلیمی است . [مشهدیزاده ، ناصر ، بررسی زمینه های اقتصادی ، اجتماعی و كالبدی آپارتمان نشینی و آپارتمان سازی در شهر یزد ، سیمنارهای توسعه مسكن ، ص 343.342.]

ارزیابی انبوه سازی و كوچك سازی (معایب انبوه سازی)

 برای ساختمانهای همسان و كوچكی به عنوان طرحهای انبوه سازی و كوچك سازی و باهدف تأمین مسكن ارزان برای اقشار كم در آمد ساخته می شوند تبعاتی را می توان برشمرد كه مستقیماً بر انسان ( فرد و خانواده ) بر فرهنگ او و بر كالبد شهر اثر می گذارند . این تبعات در سه گروه «آثار انسانی »،«‌آثار فرهنگی و اجتماعی » و «‌آثار محیطی و كالبدی » قابل طبقه هستند :

 آثار انسانی :

 احساس غربت یكی از مهمترین تبعات منفی زیستن درشهرهای بسیار بزرگ و طبیعتاً به طور شدیدتر در طرحهای انبوهی است كه به یكباره ودر مدتی كوتاه جمعیت زیادی از مبادی مختلف و با تمایزات فرهنگی متفاوتی را در خویش جای می دهد یكی از بارزه های شهرهای بزرگ كه به نحوی متأثر از رشد تفكرات فردگرایانه نیز می باشد تنهایی و به عبارت دیگر گمنامی انسانها است . این گمنامی ، معطوف به غربت و تنهایی انسانها ، جداییشان از یكدیگر می باشد .